راز استون هنج سرانجام مشخص شد
یک عتیقه شناس معتقد می باشد سازه تاریخی «استون هنج» بعنوان یک تقویم خورشیدی مورد استفاده قرار می گرفته است.
به گزارش لذت سفر به نقل از ایسنا و به نقل از لایوساینس، یک عتیقه شناس معتقد می باشد بنای باستانی و مشهور «استون هنج» در گذشته بعنوان یک تقویم خورشیدی مورد استفاده قرار می گرفت به نحوی که هر یک از سنگ ها نمایان گر یک روز و هر بخش از حلقه سنگ ها در رابطه با هفته ها بوده است.
یک تقویم خورشیدی دقیق، حدود ۳۶۵.۲۵ روز را در برمی گیرد. البته که در «گاه شمار میلادی» که امروزه در خیلی از بخش های جهان مورد استفاده قرار می گیرد، ۳۶۵ روز وجود دارد و هر چهار سال یک دفعه، یک روز به تعداد ۳۶۵ روز اضافه می شود.
باستان شناسان سال ها در کوشش برای شناسایی کاربرد اصلی این سازه ۵۰۰۰ ساله بوده اند و در این میان فرضیه های متفاوتی را مطرح کرده اند، اینکه «استون هنج» بعنوان گورستان مورد استفاده قرار می گرفت و یا محل برگزاری مراسم های تشریفاتی بود و یا بعنوان تقویم باستانی مورد استفاده قرار می گرفت همچون این فرضیه ها بود.
«تیموتی دارویل» استاد دیرینه شناسی دانشگاه «بورنموث» در بریتانیا در تحقیقاتی که در یکم مارس در «ژونال انتیکیتی» انتشار یافت، این طور نوشته است: «محققان سال ها شواهدی از مورد استفاده قرار گرفتن «استون هنج» بعنوان یک گاه شمار ماقبل تاریخ (یک تقویم نوسنگی) را مشاهده کرده بودند. نحوه استفاده دقیق از این تقویم با این وجود هنوز مشخص نیست.»
«دارویل» برای اینکه بتواند نحوه کاربرد «استون هنج» را متوجه شود، از عددشناسی سنگ ها کمک گرفت. بگفته «دارویل»، «استون هنج» ۳۰ سنگ عظیم را شامل می شد که از بخش بالا توسط ۳۰ سنگ مستطیلی شکل به یکدیگر متصل شده بودند؛ البته برخی از این سنگ ها امروزه از محل اصلی افتاده و یا بطور کلی گم شده اند. این ۳۰ سنگ نمایانگر ۳۰ روز بودند. اگر این ۳۰ روز را در ۱۲ ماه ضرب نماییم، ۳۶۰ روز حاصل می شود.
بگفته «دارویل» در داخل حلقه سنگ ها، ۱۰ سنگ که با فاصله و بصورت دوتایی قرار داشتند. یعنی ۵ جفت سنگ در داخل این حلقه وجود داشت که می تواند نمایانگر پنج روز اضافی باشد تا درنهایت ۳۶۵ روز شکل بگیرد. بدین سبب می توان نتیجه گرفت، «استون هنج» از همان ابتدا برای این ساخته نشده بود که بعنوان «تقویم خورشیدی» مورد استفاده قرار بگیرد.
علاوه بر این، چهار «سنگ پایگاهی» نیز خارج از حلقه ۳۰ تایی سنگ ها وجود داشت. این چهار سنگ می توانند نشانگر لزوم اضافه شدن یک روز در هر چهار سال یک دفعه باشند تا در نهایت یک سال خورشیدی ۳۶۵.۲۵ روز را شامل شود.
«دارویل» به این نکته اشاره نمود که دو مورد از سنگ های حلقه ۳۰ تایی باریک تر از سایر سنگ ها هستند. همین طور فاصله بین این دو سنگ که باستان شناسان آنها را با اسامی «S۱۱» و «S۲۱ » می شناسند با یکدیگر و سایر سنگ های اطرافشان بسیار بیشتر است. این نکته می تواند نشانگر این مسئله باشد که برای افراد سازنده «استون هنج» هر دهمین روز در این حلقه اهمیت خاصی داشته و شاید محدوده زمانی شبیه به «یک هفته» برای آنها بوده است.
متخصصان مدت ها است که می دانند «استون هنج» برای هم تراز شدن با انقلاب تابستانه و زمستانه تولید شده است. «دارویل» معتقد می باشد این توازن و هم ترازی می توانست در استفاده صحیح از تقویم موثر باشد.
«استون هنج» در حوالی ۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰ قبل از میلاد تولید شده و در طول زمان گرفتار تغییراتی شده بود. بگفته «دارویل» بخش هایی از «استون هنج» که یک تقویم را شکل می دهند در حوالی بین ۲۶۲۰ تا ۲۴۸۰ قبل از میلاد تولید شده اند.
زمانی که «استون هنج» برای اولین بار ساخته شد، مردم بیشتر به حرکات ماه توجه نشان می دادند و با گذشت زمان بیشتر به استفاده از تقویم خورشیدی راغب شدند. در آن زمان سیستم نوشتار در بریتانیا مورد استفاده قرار نمی گرفت بدین سبب نمی توان علت این تغییر را دریافت. یکی از فرضیه ها این است که تاکید اعتقادات مذهبی بیشتر به خورشید و حرکات آن تغییر پیدا کرد.
«دارویل» اطمینان ندارد که این تقویم خورشیدی چگونه و چرا شکل گرفته است. تقویم های خورشیدی در حوالی همان زمانی که «استون هنج» ساخته شد در میان النهرین و مصر ساخته می شدند. «دارویل» معتقد می باشد، شاید ایده ساخت این تقویم خورشیدی از راه های تجاری دور و دراز به بریتانیا رسیده باشد. البته این امکان نیز وجود دارد که مردم بریتانیا بی آن که از وجود سازه های مشابه در خاومیانه اطلاع داشته باشند، این تقویم خورشیدی را ساخته باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب