دانش دوست بزرگ مرد هویت ساز
لذت سفر: خراسان رضوی یعقوب دانش دوست، بزرگمرد عرصه پژوهش و حفاظت میراث فرهنگی عظیم ایران زمین که با درگذشت این استاد بزرگ حافظ ارزش های فرهنگی تاریخی خراسان جایگزینی برای او نیست.
شورای بین المللی بناها و محوطه های تاریخی(ایکوموس) دانش دوست را بزرگمرد عرصه پژوهش و حفاظت میراث فرهنگی عظیم ایران زمین می دانست و درگذشت این استاد بزرگ که حافظ ارزش های فرهنگی تاریخی خراسان بزرگ بود را ضایعه ای بدون جایگزین دانست.
یعقوب دانش دوست متولد سال ۱۳۱۷ در شهر تبریز بود. او از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد معماری و دکترای شهرسازی داشت و بعد از آن با معماری سنتی ایران و باغ های ایرانی آشنا شد و کوشش کرد با بهره گیری از آن ارزش های معماری مدرن ایرانی را به وجود آورد. این مرمت گر بناها و محوطه های تاریخی و متخصص باغ ایرانی، روز جمعه، ۸ بهمن، درگذشت.
رضا سلیمان نوری در گفت و گو با ایسنا با اشاره به در گذشت این هنرمند فرهیخته اظهار نمود: هویت از آن دست مقوله های فرهنگی است که بدون سازنده آن یعنی انسان معنا پیدا نمی نماید. در این بین هر چقدر یک انسان هنرمندتر باشد، نمادهای به یادگار مانده از وی هویت سازتر می شود؛ البته این امر اغلب نه در دوران زندگی و حیات این بزرگمردان و زنان بلکه بعد از فوت آنان کم کم نمود پیدا می کند.
مشهد بدون دانش دوست چنین جایگاهی در عرصه معماری کسب نمی کرد
وی افزود: استاد یعقوب دانش دوست مردی که هر چند در خاک قهرمان پرور تبریز زاده شد، اما بدون شک همچون آذری زادگان دیگری که در فرهنگ، تاریخ و اقتصاد مشهد معاصر مانند کلنل محمدتقی خان پسیان، عموقلی و خیامی ها نقش بزرگی داشتند، بدون وجود او مشهد امروز چنین جایگاهی در عرصه معماری نداشت. کافی است اندکی یادگارهای به جامانده از استاد دانش دوست را در ذهن خود مرور کنید تا به حقانیت این گفتار پی ببرید.
رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان اشاره کرد: بی گمان بیشتر مشهدی ها برای یک دفعه هم که شده سر و کارشان به ایستگاه راه آهن شهر افتاده است و لحظاتی را در زیبایی نهفته در نماد بلندبالای قرار گرفته در وسط میدان آن غرق شده اند؛ نمادی که یعقوب دانش دوست در سال ۱۳۵۱ شمسی به سفارش مدیریت و انجمن شهر مشهد ساخت و آنرا «به سوی او» نام نهاد. به سمت اویی که تلفیقی از پیکره یک زن و مرد است و با اجزای پیرامونی نماد اصلی، جهان و بشر را روایت می کند که همه به ستایش خالق و تمنای او مشغولند.
سلمیان نوری افزود: همین طور کدام شهروند مشهدی را سراغ دارید که قبل از تخریب میدان آزادی یا همان میدان پارک دقایقی را به تماشای نماد میانه آن نگذرانده باشد؟ نمادی که آنرا نیز یعقوب دانش دوست در سال ۱۳۴۶ طراحی و اجرا کرد و آنرا «به سوی نور» نامید. این المان تداعی کننده اوج گرفتن ۲ پرنده به سمت نور است و هر چند سال ها به گوشه ای در خارج از شهر منتقل شده بود، اما خوشبختانه حالا در ورودی فرودگاه مشهد چشم نوازی می کند.
وی تصریح کرد: المان «همای رحمت» میدان غدیر نیز که آخرین یادگار دانش دوست در زمینه المان سازی در شهر مشهد شمرده می شود را نباید فراموش کرد؛ چونکه زوج های بسیاری هستند که این المان قسمتی از خاطره های اولین شب زندگی مشترک آنها شده است. هرچند اگر همین چند المان نام برده شده، یادگارهای باقی مانده از دانش دوست در سطح شهر مشهد بود، باز هم بدون هیچ اغماضی او از هویت سازان این شهر قلمداد می شد و از هر انگشت این بزرگمرد تاریخ ساز هنر می بارید.
رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان بیان کرد: علاوه بر وجود رد پای یعقوب دانش دوست در باغ موزه نادری مشهد بواسطه طراحی آرامگاه کلنل محمدتقی پسیان در آن، وی طراح و مجری باغ ایرانی در باغ آرامگاه فردوسی نیز بوده است. همین طور مساجد گوهرشاد و ۷۲ تن مشهد، مدارس دودر، پریزاد و میرزا جعفر این شهر همراه با خیابان مصلی یا پایین خیابان، گنبد سبز، هارونیه و خواجه ربیع نیز با وی بیگانه نیستند و دستان ماهر و قوام بخش دانش دوست تن هر کدام از آنان را در دوره ای لمس کرده و زنگارها و کجی ها را از این آثار زدوده است.
سلیمان نوری اشاره کرد: البته استاد دانش دوست یادگار بسیار مهم تری نیز از خود در مشهد بر جای گذاشته است؛ یادگاری که تا دنیا دنیاست، نام او را زنده نگاه خواهد داشت و آن چیزی جز مرمت و رفع تَرَک های گنبد طلای حرم مطهر ثامن الحجج(ع) نیست.
اقدامات مرمتی دانش دوست فقط مختص مشهد نبوده است
وی اضافه کرد: یعقوب دانش دوست در پیرامون مشهد نیز اقدامات مرمتی بسیاری برای حفظ هویت خراسان بزرگ انجام داده که مرمت رباط شرف، مزار شیخ احمد جام، مدرسه خرگرد خواف، میل اخنگان، مسجد ملک زوزن و مزار زین الدین ابوبکر تایبادی از آن جمله اند.
این خراسان پژوه عنوان کرد: یعقوب دانش دوست آنقدر از خود آثار نیک در مشهد و خراسان به یادگار گذاشته که تا سالهای سال نامش جاودانه باشد و پاسداشت نام و خاطره او از طرف متولیان شهری تنها برای خود این مسئولان و مدیران فضیلت خواهد بود. امید که مدیران شهری در سیاست های فرهنگی شهری خود بیش از پیش به بزرگان خراسانی و مشهدی بها دهند و گرامیداشت یاد و خاطره آنها را بر گرامیداشت یاد و خاطره ای که هیچ اثر ملموسی از آنان در این شهر وجود ندارد و در حافظه تاریخی مردم مشهد جایگاهی ندارند؛ هر چند در نزد خود این مسئولان گرامی و مهم باشند، ترجیح دهند.
منبع: enjoytrip.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب