یافته جدید باستان شناسان ایرانی
قدمت هلیل رود جیرفت به پارینه سنگی رسید
به گزارش لذت سفر دستاوردهای نخست بررسی پارینه سنگی «جیرفت» که در جهت تکمیل نقشه دیرینه شناسی کشور صورت گرفت، نشانگر وجود استقرارهای دوران پارینه سنگی میانی و احیانا پارینه سنگی قدیم در حوزه هلیل رود است.
به گزارش لذت سفر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سلمان انجم روز ـ سرپرست هیأت دیرینه شناسی در این منطقه ـ اظهار داشت: پروژه بررسی پارینه سنگی شهرستان جیرفت در جهت طرح مطالعه محوطه های پارینه سنگی (۱) حوزه هلیل رود، به منظور ارزیابی پراکنش گروه های انسانی دوران پلیئستوسن (۲) از نواحی جنوبی خلیج فارس به فلات ایران در حال انجام می باشد.
وی ادامه داد: این بررسی، اولین مطالعه پارینه سنگی به صورت کاملا تخصصی برای شناسایی محوطه های پارینه سنگی در جنوب شرق ایران است که بعد از حدود ۵۰ سال از اولین مطالعاتِ انجام شده در این ناحیه از ایران، صورت می گیرد.
به قول این باستان شناس، دستاوردهای نخست این بررسی، شناسایی فناوری های لوالوا، صنایع دووجهی سازی و ساطور ابزاری در محوطه های شناسایی شده در ارتفاعات شمالی و کوهپایه های غربی جیرفت و نشانگر وجود استقرارهای دوران پارینه سنگی میانی و احیانا پارینه سنگی قدیم در حوزه هلیل رود است.
او با بیان اینکه مجموعه آثار شناسایی شده نتیجه ۱۰ روز فعالیت میدانی است، اظهار داشت: متاسفانه به علت انجام فعالیتهای معدن کاوی حدودا بیشتر ارتفاعات آهکی و تراورتنی که دارای غارها و پناهگاه های صخره ای اند، درحال تخریب کامل هستند.
سرپرست هیأت دیرینه شناسی این منطقه اضافه کرد: همچون عمیق ترین و منحصر به فردترین غارها که در این بررسی، دست افزارهای سنگی از درون آنها به دست آمد غار «شعیب» در کوهپایه های غربی جیرفت است که به جهت فعالیتهای معدن کاوی تخریب و به صورت کامل مسدود شده است.
او افزود: به علت درزهای ایجادشده در سقف غار و نفوذ آب باران، بیشتر رسوبات و نهشته های استقراری کف غار شسته شده است.
این دیرینه شناس اظهار نمود: در جنوب شرق ایران به جهت فعالیتهای کوه زاییِ متفاوت نسبت به زاگرس و شمال ایران، کمتر شاهد بسترهای مناسب برای سیستم کارستی و شکل گیری غارها و پناهگاهایی صخره ای هستیم و از این جهت، از بین رفتن این گونه غارها، صدمه های جبران ناپذیری به میراث فرهنگی و مطالعات پارینه سنگی در این ناحیه وارد کرده است.
انجم روز اظهار داشت: همچون مناطق حائز اهمیتِ شناسایی شده در این بررسی که مجموعه ای از محوطه های پارینه سنگی به اشکال محوطه های باز و پناهگاه های صخره ای را آشکار ساخته کوه «شیخ یعقوب» در ارتفاعات شمال غربی جیرفت است که حاکی از شکل گیری و توسعه محوطه های پارینه سنگی روی برونزدهای سنگ چرت در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا در محدوده ای به وسعت ۲۰۰ کیلومتر مربع است.
۱) دوران پارینه سنگی: ابتدایی ترین و طولانی ترین مرحله زندگی انسان است که به سه دوره دیرینه سنگی آغازین/قدیم، میانی و پایانی دسته بندی شده است. در این دوره روند فرگشت فکری، جسمی، فرهنگی و فناورانه انسان شکل می گیرد. نخستین ابزارها به دست گونه هایِ اولین انسان، به وسیله سنگ در این دوره ساخته شده است. بنا به نظر محققان، پارینه سنگی از حدود سه میلیون سال پیش تا زمان عقب نشینی یخچال ها از نیمکرهه شمالی در فاصلهٔ سالهای ۱۰ هزار تا۸۵۰۰ قبل میلاد ادامه داشته است.
۲) دوران پلیئستوسن (Pleistocene) یکی از دوره های زمین شناسی است که از دو و نیم میلیون سال پیش تا ۱۰ هزار سال پیش را پوشش می دهد. انقراض گروه بزرگی از پستانداران و شمار زیادی از گونه های پرندگان از اواخر دور پلیئستوسن (حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش) شروع شد. ماموت، پستانک دندان، ببر خنجردندان، تنبل زمینی، شیاردندان، گوزن ایرلندی و خرس غارنشین همچون حیوانات منقرض شده در اواخر پلیستوسن بودند. در اوایل این دوره، استفاده از ابزارهای سنگی ساده در میان گونه انسان ماهر، گسترش یافت.
منبع: enjoytrip.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب