شاهكارهایی كه به بهانه كرونا فروخته می شوند!
به گزارش لذت سفر بعضی از موزه های آمریکایی به علت مشکلات مالی به فروش تابلوهای نقاشی روی آورده اند، اما منتقدان معتقدند این کار درحقیقت خیانت به مأموریت موزه ها برای حفظ آثار هنری برای عموم مردم است.
به گزارش لذت سفر به نقل از ایسنا و به نقل از خبرگزاری فرانسه، موزه های ایالات متحده پیشتر فقط درصورتی اجازه داشتند اثری را بفروشند که آن اثر را با اثر هنری جدید جایگزین کنند اما در آوریل ۲۰۲۰ انجمن مدیران موزه های هنر (AAMD) این محدودیت را به مدت دو سال برای جبران خسارت های دوران کرونا لغو نمود.
در ماه سپتامبر، مسئولان موزه بروکلین که حتی قبل از همه گیری ویروس کرونا با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کردند، ۱۲ اثر هنری همچون یک اثر از «مونه» و دو اثر از «دوبوفه» نقاش های فرانسوی را با هدف به دست آوردن هزینه کافی برای نگهداری از مجموعه آثار این موزه به فروش گذاشتند.
اوایل سالجاری هم «مکس هالین» مدیر موزه متروپولیتن اعلام کرد، پول حاصل از فروش آثار هنری صرف هزینه های نگهداری از مجموعه آثار موزه همچون حقوق کارکنان موزه خواهد شد.
«هالین» که روند جدید فروش آثار هنری توسط موزه ها را موقتی می داند و اعتقاد دارد موزه متروپولیتن در سال ۲۰۲۱ در مقایسه با سالهای گذشته آثار بیشتری را به فروش نخواهد رساند، می گوید: «دهه ها است که موزه های آمریکا مجموعه آثارشان را به فروش می رسانند... ما نسبت به کاری که انجام می دهیم آگاهی کامل داریم و به آن ایمان داریم؛ می دانیم که این کار به نفع مجموعه آثار موزه ها است و به پیشرفت آن کمک می نماید.»
با این وجود فروش آثار هنری با واکنش های متفاوتی همراه بوده است. برای مثال یکی از منتقدان فروش آثار هنری موزه هنر بالتیمور اعتقاد دارد تبدیل شدن آثار هنری دیوارهای موزه ها به یک سرمایه مالی مساله نگران کننده ای است.
موزه هنر بالیتمور امیدوار بود با به فروش رساندن سه اثر هنری مهم همچون یکی از آثار «اندی وارهول» بتواند ۶۵ میلیون دلار پول جمع آوری کند. قرار بود با به فروش رساندن این آثار بودجه کافی برای نگهداری از مجموعه آثار موزه و ایجاد برابری در مجموعه با خریداری آثار هنرمندان اقلیت و زن فراهم گردد. اما انتقادها سبب شد این موزه برنامه فروش آثار را لغو کند و هزینه مورد نیاز را از راه اهدا پول داوطلبانه جبران کنند.
بعضی از موزه ها با به فروش رساندن مهم ترین آثارشان مخالف هستند؛ چونکه معتقدند مأموریت آنها نگهداری از آثار مهم می باشد.
برای مثال موزه هنر متروپولیتن بیشتر آثاری را به فروش رساند که نسخه های گوناگونی از آنها را داشت یا آثاری را که توسط یک هنرمند در یک دوره مشخص به تعداد زیاد خلق شده بودند را به فروش رسانده است.
اما موسسات دیگری همچون موزه هنری اورستون در نیویورک بدون در نظر گرفتن شرایط یک اثر آنرا به فروش گذاشتند. برای مثال این موزه در ماه اکتبر یک نقاشی از «جکسون پولاک» را به قیمت ۱۲ میلیون دلار فروخت.
این موزه از پول حاصل از فروش این نقاشی برای ایجاد برابری نژادی و جنسیتی در مجموعه آثارش بهره برد اما با این وجود انتقادهایی متوجه این موزه شد.
«تری تیشوت» از نویسندگان «وال استریت ژورنال» نوشت: «یک موزه هنر روحش را فروخت... این موزه از هدف قابل احترام ایجاد برابری جنسیتی و نژادی در مجموعه آثارش بعنوان یک بهانه برای خیانت به اعتماد عمومی بهره برده است.»
با این وجود اضافه کردن آثار متعلق به هنرمندان اقلیت ها پاسخی به تقاضایی است که بر اثر جنبش «جان سیاه پوستان مهم است» به وجود آمده است. اما خیلی از کارشناسان معتقدند ایجاد برابری نژادی و جنسیتی در آثار یک مجموعه بدون جایگزین کردن آنها هم امکان پذیر است.
مدیر موزه متروپولیتن که حالا ایجاد برابری در مجموعه آثار موزه را از اولویت ها تعریف کرده است، می گوید مسئولان موزه از مجموعه آثار کنونی برای رسیدن به این اهداف استفاده نمی کنند و ترجیح می دهند از بودجه های اهدایی برای این کار استفاده کنند.
مدیر موزه هنر بالتیمور هم اعتقاد دارد، باید درباره چارچوب بلندمدت تعیین شده توسط انجمن مدیران موزه آمریکا تجدید نظر شود تا موزه ها در نهایت بتوانند به رسالتشان برای ایجاد برابری در مجموعه دست یابند.
منبع: enjoytrip.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب