آغاز هویت بخشی به پارچه های سوخته تخت جمشید
به گزارش لذت سفر عضو هیئت علمی پژوهشكده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی عملیات میدانی با اشاره به پایان اولین مرحله پروژه ساماندهی كالبدی و اطلاعاتی پارچه های سوخته به دست آمده از حفاری های محوطه میراث جهانی تخت جمشید، هدف از این پروژه را تفكیك و هویت بخشی به قطعات مختلف و آماده سازی آنها برای مطالعات بیشتر و انجام اقدامات حفاظتی بعدی عنوان نمود.
شهرزاد امین شیرازی با اشاره به جزئیات این پروژه و طرح در دست اقدام، اظهار داشت: آثار مد نظر این پروژه قطعات کوچکی و متنوعی از پارچه های ذغال شده اند که به نظر می آید از جستجوهای اولیه تخت جمشیدبه دست آمده باشند.
وی تصریح کرد: این قطعات کربونیزه شده، سال های متمادی به صورت یک مجموعه و در جعبه ای در مخزن موزه تخت جمشید نگهداری می شدند.
امین شیرازی خاطرنشان کرد: نخستین بار در سال ۱۳۹۵ توجه ما به این مورد جلب شد، که به غیر از نمونه پارچه ذغالی شده ای که در موزه تخت جمشید در معرض نمایش گذاشته شده، مقادیر بیشتری از بقایای پارچه ای و کربونیزه شده هم در جعبه ای به صورت یک جا در مخزن موزه نگهداری می شود.
بررسی شناخت ماهیت بقایای ذغالی پارچه های باستان شناسی
او اضافه کرد: از همان زمان بررسی های اولیه برای شناخت ماهیت بقایای ذغالی پارچه های دیرینه شناسی و تاریخچه این مجموعه به خصوص آغاز گشت تا در سال ۱۳۹۸، پروژه حاضر به صورت مشترک برای اجرا بین پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی و پایگاه میراث جهانی پارسه تعریف شد.
برپایه اعلام روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، شیرازی هدف پروژه حاضر را تفکیک و هویت بخشی به قطعات مختلف و آماده سازی آنها برای مطالعات بیشتر و انجام اقدامات حفاظتی بعدی دانست و اظهار داشت: از آن جا که این پارچه ها همگی تحت عنوان کلی پرده سوخته تخت جمشید و با یک شماره کلی در طبقه بندی آثار مطالعاتی ثبت شده اند، در بازدید اولیه دیدن قطعاتی متفاوت از یکدیگر در این مجموعه توجه ما را جلب کرد.
شناسایی انواع مختلف پارچه ها و طبقه بندی آن ها
عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی خاطرنشان ساخت: پس از بررسی های اولیه لایه سطحی این مجموعه متوجه شدیم که بقایای نگهداری شده در این جعبه، تنوعی از پارچه های مختلف را در بر می گیرند که ضروریست قبل از هر اقدامی به شناسایی انواع مختلف پارچه ها و طبقه بندی آنها پرداخته شود.
مجری طرح با اشاره به این نکته که در این مرحله که ۱۰ روز به طول انجامید گروه موفق به تفکیک ۲۱۹ قطعه از لایه اول و سطحی مجموعه شد خاطرنشان کرد: این قطعات تماماً مستند سازی، بررسی و شماره گذاری شده اند و در جعبه های استانداردی که برای نگهداری آنها تهیه شده، به تفکیک قرار گرفته اند.
به دلیل حساسیت کار جدا سازی و خروج قطعات از جعبه اولیه، کار با صرف زمان و حوصله بیشتری انجام شد و تعداد قطعات ساماندهی شده در این مرحله به نظر می آید تنها یک سوم از مجموع تکه پارچه ها باشند.
وی ادامه داد: پارچه ها به علت ماهیت و منشاء آلی، همچون صدمه پذیرترین آثار به شمار رفته و بنابراین در بین یافته های به دست آمده از جستجوهای دیرینه شناسی به نسبت سایر اشیاء بسیار کمیاب تر و محدود ترند و دامنه اطلاعاتی که با استفاده از بررسی و مطالعه آنها می توان به دست آورد بسیار گسترده و وسیع است.
به قول مجری این طرح، هم اکنون بررسی اطلاعات به دست آمده از این مرحله جهت پردازش و نتیجه گیری در حال انجام می باشد و در آینده نزدیک به صورت نشست های ویژه و مقالات علمی منتشر خواهد شد.
این عملیات به مدت ۱۰ روز توسط تیم اعزامی از پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی «شهرزاد امین شیرازی، سحر برهان، زینب محتشم و حسین بیگی» و همکاران پایگاه پارسه «حمید فدایی، انیسه شیری، محمد رضا علیخواه» به صورت مشترک انجام گرفت.
تخت جمشید در یک نگاه
تخت جمشید در شمال شهرستان مرودشت، شمال استان فارس (شمال شرقی شیراز) جای دارد. در فاصلهٔ ۶ و نیم کیلومتری از تخت جمشید نقش رستم قرار دارد. در نقش رستم آرامگاه های شاهنشاهانی مانند داریوش بزرگ/ خشایارشا/ اردشیر یکم و داریوش دوم واقع است. علاوه بر نقش رستم دو آرامگاه به صورت کاملاً تمام شده و یک آرامگاه به صورت نیمه تمام در تخت جمشید موجود است.
آرامگاه هایی که در دامنهٔ کوه رحمت و مشرف به تخت جمشید واقع شده است متعلق به اردشیر دوم و اردشیر سوم می باشد. در جنوب تخت جمشید یک آرامگاه به صورت نیمه تمام رها شده است که بر مبنای نظر برخی از باستان شناسان متعلق داریوش سوم است.
این مکان تاریخی از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.
مجموعه کاخ های تخت جمشید، در سال (۳۳۰ قبل از میلاد) به دست اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد و تمام بناهای آن به صورت ویرانه درآمد. از بناهای بر جای مانده و نیمه ویرانه، بنای مدخل اصلی تخت جمشید است که به کاخ آپادانا مشهور است و مشتمل بر یک تالار مرکزی با ۳۶ ستون و سه ایوان ۱۲ ستونی درقسمت های شمالی، جنوبی و شرقی است که ایوان های شمالی و شرقی آن به وسیله پلکان هایی به حیاط های مقابل متصل و مربوط می شوند. بلندی صفه در محل کاخ آپادانا ۱۶ متر و بلندی ستون های آن ۱۸ متر است. این مجموعه در لیست آثار تاریخی ایران و هم در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب