دست درازی قاچاقچیان به نقش برجسته تاریخی
لذت سفر: به گزارش لذت سفر، یک فعال میراث فرهنگی از دست درازی قاچاقچیان آثار تاریخی و جویندگان گنج به یکی از سنگ نگاره های الیمایی «تنگ سروک» اطلاع داد.
به گزارش لذت سفر به نقل از ایسنا، سیاوش آریا با انتشار تصاویری از تخریب های قاچاقچیان آثار تاریخی به این سنگ نگاره، اظهار داشت: این سنگ نگاره‌ی بسیار پرارزش «الیمایی» از مجموعه «تنگ سروک» است که از جانب تاراجگران و سودجویان اموال تاریخی مورد دستبرد قرار گرفته و با مواد منفجره و ابزار حفاری به بخشی از تخته سنگی که این نقش بر آن حجاری شده، صدمه رسانده اند.
به قول این پژوهشگر میراث فرهنگی، مجموعه تاریخی و طبیعی «تنگ سروک» در قسمت مرکزی روستای سروک در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است. این محوطه دربرگیرنده چهار سنگ نگاره پرارزش از دوران الیمایی است که بی بدیل هستند.
او افزود: از این مجموعه، اولین سنگ نگاره از سمت «تنگ ماغر»، که با شماره ۱۹۹۴۳ در ۲۲ آبان ماه سال ۱۳۸۶ در لیست آثار ملی ایران ثبت شده است، در زمانی نامعلوم، از جانب قاچاقچیان و تاراجگران میراث فرهنگی مورد دستبرد قرار گرفته و بخشی از تخته سنگی که روی آن حجاری شده احیانا با مواد منفجره و ابزارهای حفاری سوراخ شده و گودالی درست شده است. به نظر می آید که قصد نابودی آنرا داشته اند که خوشبختانه به هر انگیزه ای موفق نشده اند. با این همه، خطر همچنان این سنگ نگاره را تهدید می کند.
این فعال میراث فرهنگی به صدمه های دیگری که به این سنگ نگاره وارد شده است، اشاره نمود و اضافه کرد: چند سال پیش که این سنگ نگاره را از نزدیک دیده بودم، هیچ صدمه ای به آن وارد نشده بود و روشن است که در همین یکی دو سال قبل این صدمه ها وارد شده است که ضرورت حفاظت بیشتر از میراث فرهنگی را یادآور می شود.
وی همینطور به اظهارات جعفر مهرکیان ـ دیرینه شناس ـ در رابطه با هویت سنگ نگاره الیمایی ـ اشاره نمود که گفته است: «این سنگ نگاره ها روی تخته سنگی کمابیش مخروطی شکل که حدود چهار در چهار متر و یا چهار در شش متر است بگونه ای نامنظم در دو سوی آن، از دوره الیمایی تراشیده شده است. در یکی مردی لمیده که دو پایش را روی هم گذاشته و دست راست خویش را هم روی پاها گذاشته و جامی در دست چپ دارد، که مبین صحنه مرگ است. در نقش برجسته دیگر که دو فرد را نشان می دهد، یکی دستانش را به نشان احترام روی سینه نگه داشته است و فرد دیگر، جام در دست دارد. هر دو بگونه ای تمام رخ نشان داده شده است. پای چپ آنها بگونه ای تمام رخ یا از روبرو است و پای راست آنها به گونه نیمرخ نشان داده شده است. کمربندی در کمر دو فرد دیده می شود که حالت گره خوردگی دارد و همانند یک زنار می ماند. روی دوش های آنها شالی وجود دارد که به دید من فردی که شال روی دوشش است یک کاهن بوده و فردی مذهبی است و در واقع، این دو کاهن به شمار می آیند. همینطور آن فرد لمیده هم یک کاهن است، نه آن گونه که برخی تفسیر کرده اند که شاه است. در کل لمیدگی و جامِ در دست که سابقه فراوانی در ایران الیمایی دارد، مبین مرگ است.»
در پژوهش های تاریخی دیگر در رابطه با الیمایی ها آمده است: «ایران اشکانی، دارای ساختاری ملوک الطوایفی بود و خاندان های حکومتگر کوچک و بزرگ به ایفای نقش می پرداختند. الیمایی ها بعد از بسط قدرت سلوکیان در ایران، در نواحی شمالی خوزستان و ناحیه کوهستانی زاگرس جنوبی، حکومتی محلی تشکیل داده و تا ظهور ساسانیان حکمرانی کردند. در گزارش های نویسندگان یونانی و رومی، به منطقه الیمایی (در سرزمین پارس) اشاره شده است.
الیمایی مرکز اصلی هنر عصر اشکانی، با جای دادن آثار تصویری و نقوش برجسته متعدد، منبع الهام سلسله بعدی در پارس، یعنی ساسانیان است. فعالیتهای تجاری آنان محدود نبوده، بلکه کشف سکه هایی در نواحی شمالی عربستان، نشانگر نقش اقتصادی مهم آن هاست. بیشتر آثار یادمانی دوره اشکانی در حیطه فرهنگی الیمایی قرار دارند که مورد تقلید و تحسین حکومت های بعدی قرار گرفت. در مجموع، میراث هنر پارتی و سپس ساسانی که در صحنه های اعطای مقام، نبرد تن به تن سوار بر اسب و بخصوص تمام رخ نمایی که یکی از دستاوردهای اصلی فرهنگ پارتی شناخته می شود را در ابتدا باید در هنر الیمایی جست وجو کرد.»
عکس ها از سیاوش آریا، پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی
منبع: لذت سفر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب