جستجوهای جدید آبراه ها برای شناخت دوره های قبل از هخامنشی
لذت سفر: سرپرست گروه كاوش آبراهه های تخت جمشید با بیان این كه خصوصیت معماری آبراه دروازه خاوری در شناخت بیشتر ساخت و سازهای تختگاه تخت جمشید دارای اهمیت فراوانی است، اظهار داشت: انجام فصل های آتی كاوش و همینطور آنالیز داده های استخوانی و دیگر یافته ها، شناخت ما را از معماری شبكه آبراهه ها و تغییر و تحولات آنها در دوره های بعد از هخامنشی افزایش خواهد داد.
علی اسدی عصر چهارشنبه با تشریح جزئیات این طرح، اظهار داشت: کاوش فصل چهارم با هدف ادامه فعالیت در آبراه خاوری دروازه ناتمام در حال انجام می باشد.
او با اشاره به اینکه بخشی از این آبراه در فصل سوم کاوش، همزمان با مشاهده تجمعی از اسکلت های انسانی در محل مذکور شناسایی شده بود خاطرنشان کرد: ادامه کاوش آبراهه خاوری دروازه ناتمام شرایط جدیدی از اسکلت های انسانی را آشکار ساخته و احتمال می رود تا آخر فصل کاوش با نمونه های بیشتری هم برخورد شود.
این دیرینه شناس اظهار داشت: خصوصیت معماری آبراه دروازه خاوری هم در شناخت بیشتر ساخت و سازهای تختگاه تخت جمشید دارای اهمیت فراوانی است؛ به نظر می آید این آبراه زمانی ساخته شده که بناهای محدوده شمال خاوری تختگاه تخت جمشید ساخته شده یا در حال ساخت بوده اند چونکه مسیر آبراه مذکور بگونه ای معنادار از فضای بین ساختمان ها عبور کرده است.
بر مبنای اعلام پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اسدی خصوصیت دیگر این آبراه را عدم تعبیه دریچه های ورودی آب به آن دانست و خاطرنشان ساخت: به عبارتی دیگر این آبراه، برای جذب آب های سطحی تختگاه ساخته شده و معلوم نیست که انتهای شمالی این آبراه به کجا ختم شود.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی اضافه کرد: تابحال کاوش از سمت شمال به محدوده ای که انواع باروی تخت جمشید از آن یافت شده، نزدیک شده با این وجود معلوم نیست که امتداد شمالی آبراه به کجا ختم خواهد شد.
به قول اسدی، این احتمال وجود دارد که با انتقال آن به دیواره شمالی تختگاه، کاربری یک آبراه ورودی از محدود شمالی تختگاه تخت جمشید را داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه به صورت کلی نتایج کاوش چند فصل اخیر در آبراهه ها، سه مرحله ساخت را برای آنها پیش روی ما قرار می دهد اظهار داشت: مرحله نخست، ساخت و سازهای زمان داریوش بزرگ که آبراهه های محدوده کاخ آپادانا، تچر، خزانه و شبکه خروجی آبراهه ها را شامل می شود و مرحله دوم، آبراهه های دوره خشایارشا که محدوده کاخ صد ستون و دروازه ملل را در بر می گیرد.
او اضافه کرد: مرحله سوم که آبراه در حال کاوش بخش خاوری دروازه ناتمام را شامل می شود احتمالاً مربوط به اواخر دوره هخامنشی است.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی در انتها با اشاره به اینکه فصل چهارم کاوش آبراهه های تخت جمشید با مجوز پژوهشگاه میراث و گردشگری به شماره ۹۹۱۰۹۵۰ صورت می گیرد خاطرنشان کرد: انجام فصل های آتی کاوش و همینطور آنالیز داده های استخوانی و دیگر یافته ها، شناخت ما را از معماری شبکه آبراهه ها و تغییر و تحولات آنها در دوره های بعد از هخامنشی افزایش خواهد داد.
۱۳ اسکلت از آبراهه های تخت جمشید کشف شد
حمید فدایی در اینباره با اشاره به کشف اسکلت در حین مرمت و احیای آبراهه های تخت جمشید تصریح کرد: این کشفیات در چارچوب برنامه کاوش و احیای آبراهه ها بوده است، مجاری این آبراهه ها گسترده و از لحاظ حجاری و مهندسی یک شگفتی به حساب می آید.
او با اشاره به اینکه آبراهه ها در تخت جمشید برای هدایت آب های سطحی بوده است، اظهار داشت: این آبراهه ها در دوره های تاریخی پر شده بود و از زمانی که موسسه شرق شناسی کاوش را شروع کرد بخش هایی از آن پاکسازی شد، اما بعد از آن تا دهه ۸۰ به فراموشی سپرده شد.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با اشاره به اینکه این پایگاه پاکسازی آبراهه ها را در چند فصل تعریف و در دستور کار قرار داد، اضافه کرد: علت اصلی برای مرمت و احیای آبراهه ها این بود که کاخ ها آبگیر بودند و ممکن بود که به کاخ ها صدمه وارد شود بنابراین برای حفظ کاخ ها احیای کانال آبراهه ها مجدد در دستور کار قرار گرفت.
فدایی با تشریح جزئیات این کشف خاطرنشان کرد: در دروازه نیمه تمام که کاوش ها را به سمت حیاط صدستون لایروبی می کردیم به این بقایای اسکلتی برخوردیم که البته چرایی وجود این استخوان ها در این مکان، جای سوال است و مطالعات درباره این ها کامل نشده است.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با اشاره به اینکه شاید در آینده بتوان جوابی درباره وجود این اسکلت ها پیدا کرد، اظهار داشت: در کاوش سال جاری، بقایای اسکلتی از حیوان هم مشاهده شد که در هر صورت قدمت این ها بطور قطع تاریخی و مربوط به پس از ساخت تخت جمشید است.
فدایی با اشاره به اینکه در قطعات استخوانی کشف شده آشفتگی دیده می شود، خاطرنشان کرد: اینکه مربوط به دوره اسلامی یا قبل از اسلام باشد معلوم نیست و نکته جالب این است که این استخوان ها در ارتفاع دو متری از کف آبراهه ها قرار داشته پس مشخص است که در لایه های تاریخی بوده، اما تشخیص زمان آن هنوز معلوم نیست.
منبع: enjoytrip.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب