احیای گردشگری در گروی تصمیمات بنیادی
لذت سفر: به جهت اینكه وزارتخانه تازه تاسیس بتواند شكوفایی ایران در امر گردشگری را محقق كند نیاز به یك نگاه ساختاری و البته تلفیقی در این امر دارد جایی كه باید تصدی گری را كم كند و به بخش خصوصی اعتماد كند اگر چنین شود می توان به مفید بودن تشكیل وزارتخانه برای گردشگری امیدوار بود.
با توجه به گذشت نزدیك به دو ماه از تاریخ تصویب تشكیل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انتظار می رفت شخص وزیر جناب مونسان، طی حكمی كه از رئیس جمهور دریافت كرده بودند ساختار تشكیلاتی وزارتخانه را طراحی و معرفی میكردند كه تا به امروز چنین نشده است.
هدف نهایی این تلاش ۱۵ ساله برای تبدیل سازمان به وزارتخانه عبور از موانع موجود بر سر راه شكوفایی ایران در حوزهی گردشگری و میراث فرهنگی بود. ما اگر قرار باشد خودمان را به جهان معرفی نماییم نه با خودرو و نه با كشاورزی بلكه با وجود ظرفیتهای بالای فرهنگی و تاریخی است كه كشورمان در این زمینه بسیار غنی است و بر كسی پوشیده نیست.
بنابراین در طرح پیشنهادی وزارتخانه به رئیس جمهور باید هشت مورد كه اهمیت بسیاری دارد وجود داشته باشد و به تناسبی كه این هشت مورد در نظر گرفته شده باشد می توانیم امیدوار باشیم كه تغییر سازمان به وزارتخانه مفید به فایده بوده است. هشت مورد مد نظر را به ترتیب زیر برمیشمارم.
اول- تنظیم یك "ساختار سازمانی تلفیقی" مناسب برای وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی كه این سه حوزه بتوانند به خوبی وظایف خودرا انحام بدهند. این مساله نیاز به یك اندیشه فرابخشی دارد اینكه وزارتخانه بتواند در هر موضوعی جامع فكر بكند(میراث فرهنگی، گردشگری، صنایع دستی) و بعد تخصصی عمل بكند.
دوم- واگذاری امور تصدیگری. شركت توسعه ایرانگردی و جهانگردی، شركت توسعه گردشگری ایران و شركتهای تابعهی كانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران باید به بخش خصوصی واگذار شوند. در اصل باید سیاست گذاری، برنامه ریزی، هدایت، حمایت، كنترل و ارزشیابی مربوط به دولت باشد و تمام امور اجرایی در اختیار بخش خصوصی و دولت نباید در بخش گردشگری وارد امور اجرایی بشود.
سوم- كوشش برای ایجاد "پایگاه آماری به هنگام و نظام حسابهای اقماری گردشگری". یعنی وجود یك سایتی كه بتواند بصورت فصلی آمارهای گردشگریِ ورود به كشور آمار گردشگری خروج از كشور و آمار گردشگری داخلی را اعلام نماید كه برنامه ریزها و سرمایه گذارن بتوانند با استناد به آن تصمیم گیری و تصمیم سازی كنند.
چهارم- كوشش برای "تصویب طرح جامع گردشگری" كشور كه هرچه زودتر باید صورت گیرد.
پنجم- كوشش برای "مثبت كردن تراز گردشگری كشور هم به لحاظ تعداد و هم به لحاظ ارزی". بخش زیادی از كسانی كه وارد كشور ما می شوند میهمان هستند اینكه چه مقدار از درآمد گردشگری ما به هتل می رسد و چه مقدار به سیستم حمل و نقل می رسد اندك است و معلوم نیست.
ششم- "یكپارچه كردن صنوف مختلف حوزه گردشگری". ما یك سری جامعه هتلداران داریم و یكسری انجمن صنفی هتلداران داریم. یكسری از اینها رفته اند از وزارت بازرگانی یا وزارت صمت مجوز گرفته اند یكسری دیگر مجوز از وزارت كار و امور اجتماعی گرفته اند یكسری هم از میراث فرهنگی. اعطای مجوز باید یكپارچه بشود.
هفتم- "تقویت نهادهای وابسطه به میراث فرهنگی". یك پژوهشگاه میرات فرهنگی وجود دارد، یك مركز آموزش عالی میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری و یك صندق احیا و بهرهبرداری از اماكن تاریخی فرهنگی، این نهادها باید تقویت بشود.
هشتم- "تقویت سازمانهای مردم نهاد". همانند سایر نقاط دنیا باید به این سازمانهای مردم نهاد در ایران هم اعتماد كرد.
امیدوار هستیم با رعایت این موارد در طرح پیشنهادی وزارتخانه به جایگاه واقعی ایران در سهم خود از گردشگری برسیم.
*كارشناس برنامه ریزی میراث فرهنگی و گردشگری
۲۳۵۲۳۲
منبع: لذت سفر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب