هدفمند سفر كنیم؛
كرونا فرصتی برای حرفه ای شدن در گردشگری
به گزارش لذت سفر انتشار کرونا فرصتی ایجاد کرد که علاقه مندان به سفر با «در خانه ماندن» و مطالعه، جاذبه های کمترشناخته شده تاریخی، طبیعی و هنرهای سنتی و صنایع دستی ایران را بیشتر بشناسند تا در پساکرونا و مهیاشدن شرایط، سفری برنامه محور و هدفمند را به مقاصد جدید گردشگری تجربه کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، بیشتر از یک سال است که صنعت گردشگری جهان با رکودی بی سابقه روبرو شده است؛ بیشتر تاسیسات گردشگری و دفاتر خدمات سفر تعطیل، سیستم های حمل و نقل و خطوط پروازی کم رونق، هتل ها و بوم گردی ها خالی از مسافر و راهنمایان سفر بیکار و خانه نشین شده اند؛ صنعتی که در سال ۲۰۱۹ جایگاه سودآوری خویش را به رتبه سوم صنایع جهان رسانده و برای صدرنشینی بالاتر از صنایع نفت و پتروشیمی و مخابرات تا ۲۰۲۵ خیز برداشته بود، حالا در ایام اولین سال ۲۰۲۱، با کاهش میانگین ۷۲درصد ورودی گردشگر، رکودی کم سابقه را تجربه می کند و خیلی از مردم جهان همچنان از بیم کرونا یا به علت قرنطینه و یا محدودیت های دیگر امکان سفر به مناطق دلخواه خویش را ندارند.
در ایران هم حساسیت ها و محدودیت های سفر همچنان برقرار است، صنعت توریسم منتظر تصمیمات ستاد ملی مقابله با کرونا است، مصوباتی بجز بسته های حمایتی، معافیتی، تشویقی و محدودکننده و کنترل کننده در چند ماه گذشته، تصمیاتی راهبردی در حوزه خرید واکسن، برنامه ریزی های واکسیناسیون عمومی که مستقیم به لغو محدودیت های گردشگری و آغاز سفر و احیای صنعت توریسم، مرتبط می باشد.
گزارش ها نشان داده است صنعت توریسم ایران به شدت تحت تاثیر همه گیری قرار گرفته و در دوره هفت ماهه شیوع ویروس کرونا، ۱۴هزار میلیارد تومان خسارت دیده است و به نظر می آید تحمل خسارت های بیشتر از این را ندارد؛ البته با انتشار اخباری در خصوص کشف واکسن و روش درمان کرونا، امیدها برای احیای صنعت توریسم جهان زنده شده است و فعالان این صنعت حالا به دنبال تدوین برنامه های سفر در دوران عبور از بحران و پساکرونا هستند و گردشگران با این مسئله مواجه اند که در پساکرونا به کجا و چگونه سفر کنند؟
با همه تغییراتی که در ابعاد مختلف زندگی جوامع بوجود آمده است به احتمال زیاد تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و روانی کرونا، ذائقه سفر گردشگران هم گرفتار تغییرات عمده خواهد شد و مسافران، مقاصد کوتاه تر، کم هزینه تر، با همسفران کمتر را انتخاب می کنند، با وسایل نقلیه شخصی عازم سفر می شوند و به علل بهداشتی، ازغذاهای ساده تر که خودشان مستقیم در تهیه و پخت آن مشارکت دارند، استفاده می نمایند.
در پساکرونا با توریستهایی هوشمند و برنامه محور مواجه می شویم
بی تردید در پساکرونا سفرها هدفمند و بر اساس مطالعه و تحقیق اولیه و مشورت با راهنمایان با تجربه انجام می شود، اتفاقی که قبلا کمتر سراغ داشتیم و الان کرونا نگاهی موشکافانه و محتاطانه به گردشگران داده است و علاقه مندان به سفر در پساکرونا علاوه بر جاذبه گردشگری برای انتخاب مقصد سفر، درباره مسائلی مانند میزان انتشار کرونا در دوران همه گیری، ماندگاری ویروس، وضعیت و تاسیسات بهداشتی درمانی و آخرین آمار مبتلا شدن و حتی نوسان نمودارهای اوج بیماری در دوره های مختلف همه گیری، تحقیق و جست وجو کرده و سپس مبادرت به برنامه ریزی و سفر به آن مناطق می کنند، که نشان داده است گردشگری در پساکرونا با متقاضیانی هوشمند، حساس و برنامه محور مواجه خواهد شد.
مفهوم ایمنی و امنیت در مسافرت در پساکرونا، تعریفی دقیق تر و عمیق تر از قوانین راهنمایی و رانندگی در جاده ها، رعایت احتیاط و ایمنی در سواحل رودخانه ها و دریاها، اصول و ضوابط اسکان در جنگل و کوهستان خواهد داشت، سفر در کرونا مدلی مفهومی از رعایت کنترل شده و امن و ایمن دستورالعمل های بهداشتی است؛ مسافران به مقاصدی خلوت تر مانند روستاهای اعجاب انگیز، طبیعت بکر و اقامت در بومگردی ها رو می آورند.
گردشگران یا سفرهای کوتاه مدت نزدیک به محل سکونت خود و حضور در طبیعت را انتخاب می کنند و اگر هم قصد سفر چند روزه داشته باشند، سفر به روستا و تجربه سبک زندگی روستایی را برنامه ریزی می کنند، چون که احساس می کند بهداشت و سلامت در محیط روستایی نسبت به شهرهای شلوغ و صنعتی بیشتر تضمین شده است، چه بسا این تصور از پاکی طبیعت و سلامت محیط قبل از کرونا هم در بین گردشگران رواج داشت، بنابراین گردشگری روستایی و طبیعت گردی با متقاضیان بیشتری روبه رو می شود و آمار آن در پساکرونا اوج می گیرد.
در سفر حرفه ای هستیم یا آماتور؟
باید توجه داشت سفر به یک منطقه روستایی صرفاً وقت گذرانی تعطیلات نیست، بلکه آشنایی با هنر زندگی مردمانی است که با سبک و شیوه امرار معاش خود، ایران را به موزه بزرگی از هنرهای سنتی و صنایع دستی تبدیل نموده اند. توریست در هنگام سفر به روستا و شهرهای کوچک با جاذبه هایی روبه رو خواهد شد که تابحال تجربه نکرده است. مسافری که برای اولین بار سفر به روستا را انتخاب می کند در ابتدای امر با زندگی ساده روستایی، سکوت و آرامشی دور از هیاهوی زندگی شهری، سادگی در روابط اجتماعی، مشاغل روستایی همچون کشاورزی، دامداری آشنا می شود، اما در نهایت متوجه می شود آثار و محصولاتی که با ذوق و سلیقه زنان و مردان روستایی آفریده شده است، ایران را به کارگاهی بزرگ اما ناشناخته از هنرهای سنتی تبدیل نموده و موزه ای فاخر به وسعت یک سرزمین را پیش روی گردشگران قرار داده است.
وقتی یک توریست حرفه ای، روستایی را که به آیین فرهنگی تاریخی و یا صنایع دستی و هنر سنتی خاص معروف است، انتخاب می کند، بطور قطع بعد از سفر مجموعه ای از خاطره ها، آموخته ها و سوغاتی ها را از آن منطقه، با خود برای همیشه به همراه می آورد، که با رفتار توریست غیرحرفه ای، کاملا متفاوت است؛ توریست آماتوری که همواره مقصدی تکراری را برای سفر انتخاب می کند، داستانی متفاوت دارد، او بدون برنامه سفر می کند، ساده ترین وسیله نقلیه و معمولا گران ترین را انتخاب، محل اسکان را ترجیحا از خانواده و نزدیکان خود تأمین می کند و یا هتل همیشگی را برمی گزیند.
گردشگر غیرحرفه ای تمایلی هم به کشف تجربه های جدید حتی از مقصد تکراری خود نخواهد داشت و حضور و مشورت با یک راهنمای گردشگری را ضروری نمی داند و معمولا وقتی به چالش برخورد می کند، تحقیق و مطالعه و جست وجوی های اینترنتی خویش را آغاز می کند، در صورتیکه حرفه ای ها اطلاعات نسبی از مقصد سفر و جاذبه های فرهنگی و تاریخی و حتی آیین ها و هنرهای بومی و سنتی مردم منطقه را قبل از سفر مطالعه کرده و سفر را برای کسب تجربه ملموس انجام می دهند.
اگر چه در پساکرونا رعایت دستورالعمل های بهداشتی، امری رایج و ماسک زدن و حفظ فاصله اجتماعی بعنوان یک سنت و فرهنگ عمومی یک لزوم اجتماعی اجتناب ناپذیر خواهد ماند، اما الزاما ملاکی بر حرفه ای یا آماتور بودن توریست نخواهد بود؛ یک توریست حرفه ای بطور قطع فراتر از این موارد، ضوابط و استانداردهای بهداشتی، ایمنی در وسایل نقلیه عمومی مانند فاصله صندلی مسافران و سیستم های تهویه، تاسیسات بهداشتی در محل های اقامت و رستوران های پذیرایی مدرن و سنتی، مجوزهای پزشکی و بهداشتی کارکنان تاسیسات گردشگری را حتی قبل از سفر، و با دقت تحقیق و کنترل می کند. به نظر می آید آموزش مهم ترین گام و کرونا بهترین فرصت در حرفه ای شدن برای گردشگری در پساکرونا است.
ضرورت اقدام ملی برای بازگرداندن راهنمایان سفر به صدر صنعت گردشگری
آنچه در گردشگری در پساکرونا اهمیت بیشتری به خود می گیرد، کمک به احیای مشاغل و کسب وکارهای صنعت گردشگری می باشد، هتل ها و رستوران هایی که تعطیل بوده اند، صنایع دستی و محصولات هنرهای سنتی که در کارگاه های تولیدی روستایی انبار شده اند، موزه هایی که کاهش درآمدی ۸۰ درصدی را ثبت کردند و راهنمایان گردشگری که یک سال درآمدی نداشتند و طبق گزارش ها گرفتار بحران و صدمه های شدید اقتصادی، اجتماعی و حتی خانوادگی شده اند، بخش تاریک میراث کرونا است.
به نظر می رسد در راهکاری منطقی و اصولی و برای جبران صدمه و خسارت مشاغل گردشگری، لزوم دارد گردشگران، چه حرفه ای و چه آماتور، چه در سفرهای انفرادی و چه گروهی، بعنوان یک مسئولیت اجتماعی و رسالت اخلاقی، حضور یک راهنمای متخصص و حرفه ای را بعنوان بخشی ضروری و پر اهمیت، در برنامه سفر خود بگنجانند.
انتخاب الزامی یک راهنمای گردشگری برای سفر، اقدام و مشارکتی ملی برای کمک و شتاب بخشی به بازگشت سریع این گروه به چرخه اقتصادی صنعت گردشگری می باشد، چون که این متخصصان به سادگی می توانند بهترین و کامل ترین اطلاعات را به آسانی در اختیار گردشگران بگذارند؛ از طرفی توریست در انتها سفر علاوه بر مشارکت در یک اقدام ملی برای نجات یک صنعت، از سفر خود تجربه ای متفاوت و پربار خواهد داشت و البته با جذابیت های منحصر بفرد و پنهان مقصد سفر خود شامل تاریخی، باستانی و چشم اندازهای طبیعی تا آشنایی با صنایع دستی و هنرهای سنتی فاخر و آیین ها و نحوه زندگی مردم یک منطقه، بیشتر آشنا می شود.
منبع: enjoytrip.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب