«كشف سرباره های فلز آهن از محدوده كاوش شده و سطح تپه «كوزه چی» در زنجان و سازه های حرارتی موجود در داخل گمانه ها نشان داده است كه همه محوطه در اواخر عصر آهن III بعنوان یك محوطه صنعتی مورد استفاده قرار می گرفته است.
به گزارش لذت سفر به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، ابوالفضل عالی - سرپرست هیات دیرینه شناسی تپه «کوزه چی» در زنجان با بیان این خبر اظهار داشت: تپه کوزه چی در نزدیکی روستای رضاآباد از توابع بخش زنجان رود شهرستان زنجان، در بین دره ای در شمال روستای رضاآباد و در فاصله ۱۰ کیلومتری جنوب غرب معدن نمک چهرآباد قرار دارد که یکی از چندین محوطه باستانی حوزه آبریز تلخه رود است و در بررسی دیرینه شناسی محدوده اطراف معدن نمک در سال ۱۳۸۵ شناسایی شد و مطالعه اولیه یافته های سطحی تپه نشان داد که این محوطه در ارتباط با عصر آهن ۳ و احتمالاً دوره هخامنشی است.
او به شواهد و مدارک باستان شناختی درباره این محوطه اشاره نمود و اضافه کرد: دوران هخامنشی و ساسانی از دوره های اصلی استخراج نمک در معدن چهرآباد در دوران قبل از اسلام بوده است، به صورتی که بخش بزرگی از نهشته های باستانی و تونل های فروریخته استخراج نمک در ارتباط با این دو دوره است.
وی شناختِ معدنکاران هخامنشی و ساسانی فعال در این معدن در آن دوره و این را که محل استقرار و زندگی شان کجا بوده از پرسش هایی دانست که همیشه پژوهشگران معدن، به دنبال یافتن پاسخی صحیح برای آن از راه بررسی های دیرینه شناسی و مطالعات آزمایشگاهی بوده اند و افزود: در این راستا یکی از اهداف مهم تیم کاوش معدن نمک، شناسایی محوطه های استقراری همزمان با ادوار استخراج نمک در محدوده پیرامون معدن بوده است. بنابراین برنامه بررسی و شناسایی حوزه آبریز تلخه رود که معدن نمک و روخانه های چهرآباد، مهرآباد و بویوک چای بخشی از آن هستند، هم با همین هدف در سال های گذشته انجام یافت و محوطه های مختلفی از دوران قبل از تاریخ، ساسانی و اسلامی در آن محدوده شناسایی شد.
او با اشاره به این نکته که تپه کوزه چی تنها محوطه باستانی پیرامون معدن بود که شواهدی سطحی از عصر آهن ۳ و دوره هخامنشی داشت، بیان نمود: ازاین رو تصمیم بر آن شد برای شناسایی ارتباط احتمالی این محوطه با معدن نمک برنامه گمانه زنی به منظور لایه نگاری در تپه کوزه چی صورت گیرد که آن تا کنون هم ادامه دارد. گمانه زنی انجام شده تابحال نشان داده که لایه های تاریخی روی یک تپه طبیعی شکل گرفته و عمق لایه ها در قسمت های مختلف تپه حدود ۱/۵ متر است که بر بستر طبیعی تپه قرار گرفته اند.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی شواهد به دست آمده را نشانگر کارگاهی بودن این محوطه در اواخر عصر آهن ۳ دانست که در آن ذوب فلز و احتمالاً پخت سفال انجام می شده و اظهار داشت: کشف سرباره های فلز آهن از محدوده کاوش شده و سطح تپه و هم کشف سازه های حرارتی در داخل گمانه ها نشان داده است کل محوطه در دوره یاد شده بعنوان یک محوطه صنعتی مورد استفاده قرار می گرفته است.
عالی تصریح کرد: به جز آثار کارگاهی در لایه های بالاتر هم شواهدی از لایه های استقراری ضعیف به دست آمده که احتمالاً از نظر زمانی جدیدتر از آهن ۳ است.
منبع: enjoytrip.ir